Buiten de gebaande paden op Flores!

Hallo allemaal!

Het is weer tijd voor de volgende reeks verhalen over de avonturen van Joyce & Dirk-Jan! Bedankt voor alle leuke en lieve reacties op onze blog! Hopelijk kunnen we jullie een beetje mee laten genieten! Wij genieten in ieder geval nog altijd volop van onze reis!

Businessclass:

Er was iets mis gegaan met onze tickets waardoor we niet meer met normale vliegtickets naar Flores konden vliegen. De enige optie was om onze tickets voor 20 euro p.p. te upgraden en businessclass te vliegen. Dat was een duur grapje, maar we wilden wel echt graag de 19e al naar Flores vliegen, dus hebben we het toch maar gedaan. Eenmaal op het vliegveld hadden we nog wat koekjes en chips ingeslagen voor de reis. Uiteindelijk hebben de koekjes het vliegtuig niet gehaald want ze waren al op voor de bagage was ingecheckt, tot onze grote spijt achteraf… Bij het inchecken kregen we namelijk te horen dat er ook een businesslounge is waar we heen mochten. Wij er naar op zoek en toen we daar aankwamen bleek dat daar een heel buffet stond voor ons met onbeperkt eten en drinken! Maar ja, wij zaten al vol van de koekjes en chips. Denkend aan die 20 euro die het ons extra had gekost hebben we toch nog 2 volle borden soldaat weten te maken, en vol dat we zaten! Al die mannen in pak keken wel een beetje raar op van die backpackers die zich daar vol zaten te vreten alsof ze al dagen niet gegeten hebben. Oeps! Misselijk van al het eten liepen we naar het vliegtuig, waar we een welkomstdrankje kregen en in van die grote stoelen mochten gaan zitten, we kregen zelfs een privé voorstelling met veiligheidsinstructies. Eenmaal opgestegen klapte de stewardessen tafeltjes voor ons uit en kregen we eerst nog een sapje. We konden geen ‘pap’ meer zeggen en zaten helemaal vol van al dat drinken en eten, maar je ziet hem aankomen… We kregen nóg een bord met eten! Met buikpijn kwamen we aan op Flores, maar dat mocht niet baten want Flores vinden we meteen al betoverend mooi!

Trip naar Komodo:

Samen met een super gezellige groep met daarin een hilarische Engelsman, een lieve Mexicaanse en nog vier andere leuke Nederlanders zijn we 2 dagen met een bootje naar een eilandengroep geweest die in het zogenoemde ‘Komodo National Park’ liggen. Er is iets bijzonders met die eilanden, want een aantal van deze worden bewoond door ‘Komodo Dragons’, een van de oudste reptielen die stammen uit de tijd van de dinosauriërs. Deze varanen kunnen 3,5 meter groot worden en op hun menu staat alles wat leeft en groot is, ook mensen dus. Dat was best even spannend toen we te voet, met een echte ‘ranger’ het park in gingen. Gelukkig bleken deze ‘draken’ nogal lui te zijn, want ze liggen de hele dag voor pampus. Het spannendste moment was misschien wel toen er eentje gaapte, want wat een enorme bek hebben die beesten! Gelukkig was de rest van de trip een stuk opwindender, want dit is misschien wel het mooiste stukje natuur dat we ooit gezien hebben! De duizenden eilandjes zijn ware paradijsjes en de zee die er tussen ligt zit vol met prachtig koraal en miljoenen vissen in alle kleuren, soorten en maten. Na een gezellige avond met wat biertjes en gezellige mensen sliepen we op het dek van de boot onder een prachtige sterrenhemel. Dat was genieten! Koud was het zeker niet, want naast dat het hier ’s nachts nog 25 graden is, lagen we ook heel knus met z’n zessen op 4 kleine matrasjes. Dat betekent dus met zijn alle tegelijk wisselen van zij, wat hebben we gelachen!

Als echte locals:

Op Flores hebben we vaak in een homestay geslapen, wat voor ons het reizen extra speciaal maakt omdat je zo heel dichtbij de lokale bewoners komt. We worden hier overal met open armen ontvangen en het voelt vaak net alsof we ‘part of the family’ zijn. Zo ook in het kleine afgelegen dorpje ‘Warsawee’, waar we langs kwamen toen we een waterval gingen bezoeken. De weg ernaartoe was ontzettend steil en de weg zat vol gaten en kuilen. De bruggen waren gewoon een paar boomstammen naast elkaar waar wij dan met ons brommertje overheen moesten. De gids die met ons mee ging naar de waterval woonde in dit dorpje, en toen we er doorheen liepen op de terugweg werden we uitgenodigd voor een kop koffie. Dat vonden we natuurlijk super leuk! Zijn kinderen, een tweeling van 4 jaar oud, konden hun ogen niet geloven toen er twee witte mensen binnenkwamen. Nadat ze ons heel verlegen hadden zitten bestuderen was de spanning er ineens vanaf en kropen ze allebei bij ons op schoot! We vermaken ons een tijdje met de kindjes en proberen wat de kletsen met de gids, die maar een paar woordjes Engels spreekt. Het werd inmiddels al wat laat en we vroegen of er in dit dorp ergens een slaapplek was. We hoefden niets meer dan dat te zeggen want het hele huishouden schoot omhoog uit de stoelen om een bed te prepareren, we mochten in dit huis blijven slapen! Heel apart om dit te zeggen, maar voor hen was het een hele eer dat wij bij hun bleven slapen. Wij voelden ons trouwens ook enorm vereerd dat alles uit de kast werd getrokken voor ons! Binnen 5 minuten wist het hele dorp er van en kwam iedereen een kijkje nemen. Ook voor het avond eten werd flink uitgepakt. De man des huizes ging gelijk op zoek naar een kip. Hij kon hem ook bij de buurman krijgen, maar hij ging de kip natuurlijk liever aan de andere kant van het dorp halen om iedereen onderweg te laten weten dat er twee blanken bij hem slapen. Het hele dorp was door ons verblijf in rep en roer. De kinderen kwamen Joyce halen om mee te gaan volleyballen en de oude mannen kwamen Dirk-Jan halen om arrack te drinken. Arrack is lokaal gestookte drank waarbij het glas in een keer dient opgedronken te worden. Het werd nog een bijzondere avond en met een lichtelijke kater namen we de volgende dag afscheid.

Op een onbewoond eiland:

Na een aantal dagen door Flores te reizen langs traditionele dorpen, vulkanen, watervallen en hotsprings, waar we eigenlijk ook hele boeken over kunnen schrijven, kwamen we aan op Koka Beach. De planning was om daar één nachtje te bivakeren, maar bij aankomst waren we opslag verliefd op deze plek, dus werden het twee nachten. Op Koka Beach sliepen we in een klein houten hutje. Er is lekker geen elektriciteit of douche en buiten een visser die daar in een houten hutje woont is er helemaal niets. We zijn hier helemaal tot rust gekomen, want er was buiten in palmbomen klimmen, vuurtje stoken en verse vis eten niet zo veel te doen. We moesten daarom verplicht op het parelwitte strand liggen of uren lang in de warme en helder blauwe zee zwemmen, vervelend zeg…  

Next destination:

Vandaag laten we Flores achter ons, met stipt tot nu toe het mooiste eiland dat we van Indonesië gezien hebben. 3 weken ‘Sulawesi’ staan nu op de planning, waar we van zuid naar noord zullen trekken, van Makassar naar Monado. Een volgend avontuur waar we ontzettend naar uitkijken!